آموزش ورزش
سارا سراج؛ یونس یاری
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مدیریت استعداد در ورزش دانشگاهی (مطالعه موردی: فدراسیون ورزش دانشجویی) بود. ازاین‌رو تعداد ۱۱۲ پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد ورزش دانشگاهی فیلیپس و راپر (۲۰۰۹)، توسط کارکنان فدراسیون ورزش دانشجویی در سال ۱۴۰1 تکمیل و جمع‌آوری شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مدیریت استعداد در ورزش دانشگاهی (مطالعه موردی: فدراسیون ورزش دانشجویی) بود. ازاین‌رو تعداد ۱۱۲ پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد ورزش دانشگاهی فیلیپس و راپر (۲۰۰۹)، توسط کارکنان فدراسیون ورزش دانشجویی در سال ۱۴۰1 تکمیل و جمع‌آوری شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، آزمون‌کلوموگروف و اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده‌ها و مدل‌سازی معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزارهای SPSS و Smart pls استفاده گردید. نتایج نشان داد که جذب استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/49 و مقدار بحرانی 9/176، کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 و مقدار بحرانی 11/759 توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 مقدار بحرانی 4/571 و حفظ و نگهداشت استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/58 و مقدار بحرانی 8/087 تأثیر مثبت و معناداری داشته است. بر این اساس کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 دارای بیشترین تأثیر و توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 کمترین تأثیر را داشته است. همچنین ارزیابی مدل محاسبه شاخص نیکویی برازش مدل نشان داد که شاخص GOF این مدل 0.396 به‌دست‌آمده است که از مطلوبیت کلی مدل حکایت دارد.
